Geschiedenisboeken?
Die beving van toen is, voor zover ik weet, niet in de geschiedenisboeken terechtgekomen. In Mattheüs staat dat zelfs de graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen tot leven gewekt werden (Matt. 27:52). Precies het tegenovergestelde van wat begin februari in Turkije en Syrië gebeurde! De aarde schokte ook toen, veel heviger nog, maar dat kostte het leven aan tienduizenden mensen, er stonden geen doden op. En zo’n aardbeving maakt geen onderscheid tussen gelovigen, of ze nu moslim of christen zijn, en ongelovigen.

Zoveel leed........
Ik sta sprakeloos bij al het leed van de aardbeving. Wat kun je doen? Bidden, geld geven, dat is het wel zo ongeveer. En dan vieren we straks Pasen, het feest van de opstanding. Hoe kunnen we dat vieren met al die rouw om de slachtoffers van de aardbevingen en ook van de oorlogen die gevoerd worden?

Ik kan niet geloven in een God die aardbevingen veroorzaakt. Voor mij is God aanwezig in de hulp die de ene mens aan de andere biedt. De mens die als met de handen van God de ander helpt. Of de mens die geld geeft om voedsel van te kopen, geld voor wederopbouw, enzovoorts.

Pasen temidden van ellende
Eigenlijk doen we dat al zo’n 2000 jaar, Pasen vieren te midden van de ellende. Laten we dat ook dit jaar doen. Hoop putten uit de overwinning van Christus op de dood.

In de woorden van de Iona Community:

God, die ons uitdaagt en verstoort,

Help ons dood en wanhoop onder ogen te zien

In ons leven, in onze omgeving, in onze wereld.

Geef dat wij blijven geloven in mogelijkheden tot verandering

En dat wij ons voortdurend laten verrassen

Door mensen die in elkaar geloven.

De redactie van de Nieuwsbrief wenst u Gezegende Paasdagen toe. En we hopen u te zien op een van de in dit nummer beschreven evenementen, zoals het Schoorlweekend en Columbadag.

Tot ziens!

Namens de redactie,

Willie Verhoef