Neem contact met ons op
Secretariaat Ionagroep Nederland
Hanneke Ruitenbeek
072 - 888 55 50
secretaris@ionagroep.nl
Volg ons
Down the track
Camas
Bijna iedereen kent de Abbey op Iona wel en het MacLeod centre waar je ook kunt (kon) verblijven als je een week te gast bent bij de Iona Community. Er zijn ook mensen die weleens op het kantoor van de Community in Glasgow zijn geweest. Minder bekend is de vierde locatie: Camas. Irene Stok belicht het boek dat over Camas verscheen.
Wij voelen ons verbonden met de Iona Community in Schotland, dragen het Iona-gedachtegoed uit en bevorderen in werk- en denkgroepen de heelheid van de schepping.
Waar ligt Camas?
Camas ligt op het eiland Mull. Als je naar Iona reist, ga je met de bus (of de auto) over Mull. Vlak na het dorpje Bunessan zie je aan je rechterhand een schuurtje staan en een hek. Daar begint het pad naar Camas.
Dan is het nog zo’n twee kilometer lopen over een onverhard pad naar de baai waar Camas ligt. De officiële naam is Camas Tuath, wat Gaelic is voor North Bay.
munity.
En aan die baai liggen de huisjes van Camas.
Die huisjes staan er al bijna 200 jaar. Ze werden gebouwd voor werkers in de steengroeven waar stenen werden uitgehouwen voor vuurtorens, zoals de vuurtoren op het eiland Tiree. Dat duurde tot eind jaren 50 van de 19e eeuw. De huizen werden toen in gebruik genomen door vissers. En sinds de jaren 40 van de 20e eeuw worden ze gebruikt door de Iona Community.
De Iona Community en Camas
Camas is net als de Abbey en het MacLeod Centre een plek waar mensen een week kunnen verblijven en waar vrijwilligers werken. Camas richt zich vooral op jongeren en op gezinnen maar er zijn ook weken voor volwassenen.
Net als op Iona is ‘community building’, gemeenschapsvorming, belangrijk. De omgeving is anders dan Iona: geen Abbey, geen eigen kamers, geen pub, geen winkels. De huisjes in Camas zijn eenvoudig. Er zijn slaapzalen met stapelbedden, er is een huiskamer met houtkachel, een eetzaal en diverse ruimten voor activiteiten. Er is geen elektriciteit; de douche werkt op zonne-en windenergie. Dus op sommige dagen is er geen warm water. Er is altijd warme koffie en thee. Er is een moestuin dus er is eten aanwezig. Ander eten (melk, meel om zelf brood te bakken, koffie, thee enz.) en wc-papier e.d. moeten allemaal over dat onverharde pad vanaf de hoofdweg aangevoerd worden. Dat gaat in kruiwagens, waar ook de gastanks mee naar Camas worden gebracht. En de lege tanks en het afval gaat in dezelfde kruiwagens weer terug. Gelukkig kan voedselafval gecomposteerd worden en papier wordt gebruikt om de kachel te branden.
Het lijkt allemaal een heel gedoe. Zelf ben ik twee keer een week in Camas geweest en ik heb genoten van het enerzijds eenvoudige leven en anderzijds de rijkdom van de natuur waar je midden in zit. Je kunt ’s morgens wakker worden en in de baai een zeehond zien zwemmen of een reiger zien zitten. En het is heerlijk om er te werken: ’s morgens eieren rapen, ’s middags in de tuin werken en ’s avonds de kippen ‘naar bed brengen’. En…. het eten was geweldig!
Activiteiten
Camas heet een outdoorcentre en er is naast de dagelijkse werkzaamheden volop tijd voor veel sportieve activiteiten: kajakken, klimmen, zwemmen, hiken (of gewoon wandelen). Deze activiteiten en de dagelijkse taken helpen mee aan de community building. De jongeren die naar Camas komen zijn vaak afkomstig uit priority-areas (dat klinkt toch wat vriendelijker dan ons ‘achterstandswijken’). Zij doen veel positieve ervaringen op tijdens hun verblijf in Camas en nemen dat mee als ze weer naar huis gaan.
Het boek
In het boek is meer te lezen over de geschiedenis van Camas en de Iona Community, hoe George MacLeod ‘visboer’ werd in Camas bijvoorbeeld.
Verder staat het vol korte ervaringsverhalen van mensen die in Camas zijn geweest. Bijvoorbeeld een jongere die in Camas was: De stafleden kwamen uit verschillende landen; ze waren aardig en grappig en ik had nog nooit mensen zoals zij ontmoet.
Leden van de Iona Community schrijven hun herinneringen aan Camas op, van lang geleden en van meer recente tijd. Er staan gedichten in. Er wordt verteld over de Chapel of the Nets. Centraal staat steeds wat een bezoek aan Camas met mensen heeft gedaan. Het is een boek om te hebben liggen waar je iedere keer een stukje uit leest. Helaas staan er niet zoveel foto’s in; dan was het nog dikker geworden. Nu heeft het al ruim 300 pagina’s.
Kennismaking
Voor wie in Camas is geweest is het boek een feest van herkenning. Voor wie er nog nooit is geweest is het een mooie gelegenheid om er kennis mee te maken.
Het boek is samengesteld door Rachel McCann die een aantal jaren in Camas heeft gewerkt als coördinator. Het boek kost 15 pond en de opbrengst gaat naar het werk met jongeren in Camas. Voor ons komen er natuurlijk nog verzendkosten (zo’n 8 euro) bij en tot mijn ‘verrassing’ kreeg ik ook nog een rekening van 7,75 euro voor inklaringskosten, tja brexit…. Wie naar Iona gaat, kan het zonder extra kosten in de bookshop kopen en via de website is ook een downloadversie beschikbaar voor 10 pond.
Ik hoop dat door dit boek meer mensen kennis kunnen maken met deze speciale plek van de Iona Community.
Irene Stok
