Van 1 maart tot en met 3 juni 2024 verblijft Hanneke Ruitenbeek op Iona om daar als vrijwilligster te werken in de huishouding. Vooraf schreef ze deze beschouwing.

Een verblijf op Iona - een pelgrimage zo u wilt - inspireert velen.
De Abbey, een verblijf in het studiecentrum en de 'eerlijke omgeving' dragen daar aan bij.

Huishouden

Vroeger thuis moesten wij meisjes onze moeder helpen met het huishouden. Mijn broer niet. Maar de tijden zijn veranderd. Hij is er nu net zo handig in als zijn zusjes.

Ik heb er nooit een hekel aan gehad. Een schoon en opgeruimd huis geeft me nog steeds een gevoel van prettige orde. Van 1 maart tot 3 juni 2024 kan ik mijn hart ophalen want dan werk ik als vrijwilliger  in de huishouding op Iona in Iona Abbey. Ik ben er zelf vaak gast geweest. Maar nu ga ik dus eens meemaken hoe het werkt aan de andere kant van het gemeenschapsleven. Als huishoudteam zorgen we voor de was, de schoonmaak, de bediening bij de maaltijden en de afwas.

Minderwaardig

Als Edward en ik een huisje hebben gehuurd laten we het altijd zo netjes mogelijk achter. Want anders moet iemand anders onze rommel opruimen. Vaak wordt dat gedaan door mensen die niet veel keus hebben op de arbeidsmarkt, vaak ook met een migratie achtergrond. De werkuren zijn lang en zwaar en worden slecht betaald. Het draagt bij aan het imago van minderwaardig werk. Daar moeten we van af. Schoonmaken en huishouden verdient respect en een waardig loon. En dat geldt wat mij betreft voor alle opruim-beroepen. Dat het huishouden een taak is waar vrouwen toe veroordeeld zijn moeten we ook van af. Dan wordt huishouden een gevangenis. Het werk is niet minderwaardig. Maar doordat mannen buitenshuis nog steeds meer verdienen dan vrouwen en vrouwen dus het meeste thuiswerk doen, doet geen recht aan het werk. Het loflied op de (huis)vrouw uit Spreuken 31 helpt ook niet echt. Wat je dán allemaal moet kunnen om man en kinderen blij te stemmen!

Kloosterleven

Voor een respectvolle omgang met huishoudelijk werk gaan we te rade bij het kloosterleven. In het monastieke leven moeten kloosterlingen naast het bidden ook zorgen voor het huishouden. Vanuit de Benedictijnse traditie kennen we het ora et labora, bidden en werken, betekent dat. Het bijzondere in deze traditie is dat er geen scherpe scheidslijnen zijn tussen het heilige en het alledaagse. Eén van de regel voor de kloosterlingen is: ‘Alle goederen en gereedschappen moet hij zien en behandelen als waren zij heilig vaatwerk van de kapel’. Dus zowel de wc-borstel als de wijwaterkwast behandel je zorgvuldig. De kern bij zowel het werken als het bidden is aandacht en waardigheid. De taken die gedaan moeten worden zijn niet gelijk maar wel principieel gelijkwaardig. Ook de mensen die de taken dragen.

Lees verder